…W r. 1701 król August II zezwolił Wojciechowi Przedworskiemu i Dominikowi Rogozińskiemu na odstąpienie dożywocia na półtora łana wójtowstwa Libuchory w wyższym końcu, na rzecz kapitana J. Kr. Mci Debalwina Inuesa.
Oleksanka czyli późniejsza Libuchora osadzoną była na 18 łanach. Z osobna zaś 5 łanów wójtowskich i łan hajducki (soł- tyski). Gromada płaciła w r. 1760 czynszu : na św. Marcin 503 złp. a innych danin i powinności 330 złp. 15 gr.
W r. 1760 wieś tę trzymał Jan Krzysztof Klauder konsy- liarz J. Kr, Mci za przywilejem z 4 stycznia 1759. Następnie, tak wójtowstwo, jak i karczma i młyny, były w posiadaniu pani Eleonory de Nosticz Drzewieckiej generał-Iejtnantowej wojsk J. Kr. Mci. W r. 1765 otrzymali Libuchorę, wraz z wójtostwem na lat 9 Jan Daniel i Dorota Toepferowie. W r. 1773 zajęta została kraina libuchorska przez rząd austrjacki i przyłączona do klucza boryńskiego. W r. 1790 posesorem jest Piotr Maliszewski. W r. 1825 rząd austrjacki trzymał Libuchorę we własnej administracji a leśniczym kameralnym był p. Jakob Gawęcki zmarły tam w r. 1848 w 70 f. życia, był to słynny na owe czasy myśliwy.
Butla. Wójtowstwo w r. 1682 w posiadaniu Wysoczańskich. Od r. 1760 do 1798 t. j. do czasu wcielenia tegoż wójtowstwa do administracji rządowej posiadał Stanisław Radzimiński.
Wysocko niżne. Wieś ta wymieniona jest w dokumencie z r. 1538. W r. 1552 królowa Bona dała w dożywocie sołtystwo w Wysocku niżnem szlach. Magdalenie matce i Janowi i Mikołajowi synom Wysoczańskim-Jankowiczam.
Przywilejem wydanym we Lwowie 20 października 1634 król Władysław IV potwierdził cesję, którą Łukasz Wysoczański–Jankowicz przeniósł dożywocie na wójtostwach w Wysocku niżnem i Jabłonowie, na rzecz swych synów Jana i Wojciecha Wysoczańskich–Jankowicz.
Około r. 1860 dzierżawcami wsi królewskiej Wysocko niżne byli Wojciech i Malwina Strzeleccy, część zaś trzymali Mikołaj de Pierzchała Piasecki z żoną Joanną z Kropiwnickich.
Butelka. W r. 1671 król Jan III zezwolił Eljaszowi Kruczerowi łowczemu inflantskiemu, pułkownikowi swemu i Teresie Fredrowej małżonkom na ustąpienie swych praw, do wójtostwa w Butelce Piotrowi i Teresie z Pleszowic Krępskim. W r. 1731 była Butelka w posiadaniu Adama Poraj Przeworskiego i Mikołaja Fagarasza Komarnickiego. Po Adamie Przeworskim trzymał to wójtowstwo syn jego Kajetan. Od r. 1770 w posiadaniu Stanisława Radzimińskiego, od r. 1772 do r. 1798 trzymał Michał Wolański żonaty z Teklą de Guteter z Szandrowca. W r. 1798 reskryptem gubernialnym z 8 czerwca zajął to wójtowstwo rząd austrjacki. W r. 1823 dzierżawili wójtowstwo w Butelce od rządu austrjackiego Leon i Anna z Kaweckich Terleccy, a w r. 1832 Feliks i Filipina z Wityków Grodzcy.
Krywka. Krywka istniała już u schyłku XV stulecia, jako wieś prywatna, założona przez właścicieli Komarnik, Wysocka, Matkowa, szlachtę, która od tych wsi wzięła nazwiska. Do nich należało także Żupanie. Od wsi Żupanie biorących swe nazwisko Zupańscy. Drogą działów, Krywka dostała się rodzinie Turzańskich biorących swe nazwisko od wsi Turze, w powiecie starosamborskim, którzy posiadali także cząstki w Źupaniu. W r. 1558 król Zygmunt August zamienił się z Turzańskimi na Krywkę i część w Źupaniu, dając im wieś któlewską Topolnicę w starosamborskim, W tymże roku przydzielił dwa łany roli w Krywce Marcinowi Rogozińskiemu na utworzenie sołtystwa.
Temuż Rogozińskiemu polecił ściągnąć do Krywki osadników nadając im prawo wołoskie. Osadnicy (coloni) prócz zwykłych danin, wynikających z prawa wołoskiego mieli trzy dni w roku pracować na łanach pańskich.
W dziesięć lat później w r. 1568 Rogoziński odstępuje za zezwoleniem królewskim sołtysowi w Krywce Waszkowi Krywczańskiemu sołtystwo w Krywce, przelewając na niego także zwykłe obowiązki sołtysa t. j. pełnienie służby wojskowej.
Przywilej na popowstwo otrzymał pobożny Kostej, od króla Zygmunta Augusta w r. 1561, Wedle lustracji króla Jana III, Krywka była lokowaną na 8 łanach. Ponadto 2 łany były przydzielone na wójtowstwo, l łan sołtyski (hajducki) i 1 łan popowski. Czynsze tej wsi wedle inwentarza z r. 1760 wynoszą 252 złp. 24 gr. Pan Kajetan Jaworski płaci wedle przywileju, który przy lustracji wykazał czynszu rocznego 23 złp. 7 gr., oraz hybernę na gardykurów J. Kr. Mci. Na mocy przywileju Augusta 111 z 6 listopada 1754 r. wójtowstwo w Krywce trzymał w dożywotnim posiadaniu Jan Kajetan Jaworski-Martycz. Rząd austrjacki długo zmuszony był ...